| 15-05-2019
De stand van Sake (3)
Zo we zijn er weer, maar gek genoeg wel bijna aan het einde van het seizoen. Een seizoen dat soms heeeeel traag ging en nu opeens bijna klaar is. Maar wat een gaaf seizoen is het geweest tot nu toe. Een nieuwe club voor mij, waar ik zoals ik vertelde echt met open armen ben ontvangen. Van de kleinste kids tot aan ons aller Eddie Allard Robbie en zo vergeet ik er nog wel 100.
Maaaaar we zijn er nog niet, want nu komt voor sommigen het spannendste deel eraan zoals ik vorige keer al schreef. Ik herhaal het nog maar een keer, het eerste team is niet heilig. Wij als MT en de coördinatoren kijken echt naar hoe jij jezelf het beste kan ontwikkelen.
Daarom hebben we ook een extra selectiemoment gehad voor de niet-lijnteams voor de A- en B-leeftijdsgroepen. En ik vond dat supergaaf. Ik heb absoluut talent gezien bij zowel jongens als meisjes met genoeg potentie voor een lijnteam of wel Heren 1 of Dames 1, wat te gek!
Nu breekt ook de tijd van kampioen worden aan, iets dat binnen onze club zo heb ik gemerkt erg belangrijk is. Natuurlijk is kampioen worden waanzinnig leuk, begrijp me niet verkeerd. Maar er is meer.
Voor mij gaat namelijk het proces boven resultaat. Kampioen worden is namelijk iets wat je niet altijd in de hand hebt. Een tegenstander kan beter zijn, scheidsrechters kunnen soms vervelend zijn, of misschien heb je wel een zware poule.
Als voorbeeld neem ik meisjes C1. Die worden geen kampioen, maar worden wel elke week beter door de zware wedstrijden die ze spelen. Hebben ze dan gefaald? Nee juist niet. Want wij proberen spelers die het in zich hebben uiteindelijk op te leiden voor Heren 1 of Dames 1.
Daarom vind ik het proces (bijna) altijd belangrijker dan het resultaat. Hoe is dat te meten:
Dit is een van de speerpunten die we met het MT volgend jaar gaan uitdragen, want beter worden hebben we natuurlijk zelf in de hand. En als het wel samengaat met winnen en kampioen worden is nog 1000 keer leuker.
Op naar een mooi einde van het seizoen (al dan niet als kampioen)!
Groet Sake
Maaaaar we zijn er nog niet, want nu komt voor sommigen het spannendste deel eraan zoals ik vorige keer al schreef. Ik herhaal het nog maar een keer, het eerste team is niet heilig. Wij als MT en de coördinatoren kijken echt naar hoe jij jezelf het beste kan ontwikkelen.
Daarom hebben we ook een extra selectiemoment gehad voor de niet-lijnteams voor de A- en B-leeftijdsgroepen. En ik vond dat supergaaf. Ik heb absoluut talent gezien bij zowel jongens als meisjes met genoeg potentie voor een lijnteam of wel Heren 1 of Dames 1, wat te gek!
Nu breekt ook de tijd van kampioen worden aan, iets dat binnen onze club zo heb ik gemerkt erg belangrijk is. Natuurlijk is kampioen worden waanzinnig leuk, begrijp me niet verkeerd. Maar er is meer.
Voor mij gaat namelijk het proces boven resultaat. Kampioen worden is namelijk iets wat je niet altijd in de hand hebt. Een tegenstander kan beter zijn, scheidsrechters kunnen soms vervelend zijn, of misschien heb je wel een zware poule.
Als voorbeeld neem ik meisjes C1. Die worden geen kampioen, maar worden wel elke week beter door de zware wedstrijden die ze spelen. Hebben ze dan gefaald? Nee juist niet. Want wij proberen spelers die het in zich hebben uiteindelijk op te leiden voor Heren 1 of Dames 1.
Daarom vind ik het proces (bijna) altijd belangrijker dan het resultaat. Hoe is dat te meten:
- Kijk of je gedurende de week beter bent geworden
- Heb je je taak goed uitgevoerd? Dan was het proces goed. Was de tegenstander beter? Jammer dat kan. Op naar de volgende week
- Misschien speel je wel 2x tegen dezelfde ploeg, is er dan verschil qua uitslag. Zo ja waar lag dat aan?
Dit is een van de speerpunten die we met het MT volgend jaar gaan uitdragen, want beter worden hebben we natuurlijk zelf in de hand. En als het wel samengaat met winnen en kampioen worden is nog 1000 keer leuker.
Op naar een mooi einde van het seizoen (al dan niet als kampioen)!
Groet Sake
